-
Erişkin dejeneratif skolyoz omurganın yaşlanma ile birlikte yıpranması ve eskimesi sonucu gelişen skolyoz tipidir. Genellikle 50 yaşın üstünde ortaya çıkar. 60-65 yaşın üzerinde sıklığı oldukça artar.
Kemik erimesi olarak da tabir edilen osteoporoz eğriliğin nedenlerinden birisi olabileceği gibi artmasına da neden olabilir. Osteoporoz kemikte kalsiyum azalması sebebiyle ortaya çıkan kemik zayıflamasıdır.
Yıpranma ile ortaya çıkan dejeneratif skolyoz en sık bel bölgesinde görülür. Ancak boyun, sırt ve bel bölgelerinin herhangi birisinde de görülebilir. Omurga yana doğru eğrilir, aynı zamanda kendi etrafında döner (rotasyon) ve bu sapmalar bel, kalça ve omuz çevrelerinde asimetrik görünümlere neden olabilir.
İleri erişkin dejeneratif skolyozlu hastalarda omurganın sabitliği ve dengesi bozulabilir. Bu bozukluk ön-arka planda omurga ve gövdenin eğriliğe göre yana doğru yatmasına ve yan planda da bel bölgesi anatomik açısının azalmasıyla gövdenin öne doğu yatmasına neden olur. Öne doğru olan bu bozuklukların, yana doğru olan bozukluklara göre yaşam kalitesini daha fazla etkilediği gösterilmiştir (sagital plan deformitesi).
Bu deformasyonlar eğriliğin şiddetinin artmasına neden olur ve şiddet arttıkça da şekil bozuklukları artarak bir kısır döngü oluşabilir. Genellikle bu ilerleme süreci yavaştır.
Omurga eğriliğinin bir iç bükey tarafı ve bir de dış bükey tarafı vardır. İç bükey tarafta sıkıştırıcı kuvvetler omurga faset eklemleri üzerinde aşırı yüklenmelere neden olurken bu tarafta sinirlerin de kanal içerisinde sıkışmasına neden olacaktır. Ayrıca omurganın yıpranması nedeniyle eklemlerde gelişen fazla kemik oluşumları ya da yumuşak dokulardaki aşırı kalınlaşmalar da sinir sıkışmasını arttıracaktır.
Bu nedenle erişkin dejeneratif skolyozlu hastalarda sırt-bel ağrısı ve sinir sıkışmasına bağlı sinirin dağılım alanı boyunca ağrı (radikülopati ) ve sinirin beslediği kaslarda zayıflık ve kuvvet kaybı gözlenebilir.
Uzun süre oturduktan sonra kalkmakta zorlanma, yürümenin ilk adımlarında zorlanma, sırt ve bel kaslarında spazm, yürüme mesafesinde yıllar içinde giderek azalma ve bacaklarda yorgunluk hissi başlıca şikayetlerdir. Ciddi sinir basısı olan hastalarda bacaklarda kuvvet kaybı ve uyuşukluk da görülebilir.